Tag: de realiteit

Onvoorwaardelijke acceptatie hiernu kan geen trucje zijn

09:00 – Ik bedacht me net dat onvoorwaardelijke acceptatie hiernu nooit een trucje kan zijn. De implicatie van onvoorwaardelijke acceptatie hiernu is a) dat ‘ik’ de realiteit hiernu onvoorwaardelijk accepteer of b) dat ik ‘mijzelf’ voor de gek houd en de realiteit blijf proberen te accepteren, terwijl dat niet lukt.

Onvoorwaardelijke acceptatie is een begrip dat erg ‘vervuild’ is geraakt door het gebruik in communicatie tussen mensen. Alsof onvoorwaardelijke acceptatie even iets is ‘wat ik doe’. Wat een grap. Het werkelijk ‘toepassen’ van het begrip onvoorwaardelijke acceptatie vraagt alles van mij, omdat ‘ik’ nu net datgene bent dat onvoorwaardelijke acceptatie in de weg staat. Lees verder →

Notitie

Wie totaal weet stelt geen vragen

Elke vraag die ik stel of heb komt voort uit een gevoel van onzekerheid, onveiligheid en/of twijfel, waarmee ik controle probeer te krijgen over situaties waar ik mij geen raad mee weet en waar ik ten diepste niet mee om kan gaan.

Elke vraag die ik stel of heb komt voort uit onwetendheid en is per definitie gegrond in angst.

Elke vraag die ik stel of heb ontstaat automatisch omdat ik geen idee heb wie ik werkelijk ben en hoe de realiteit daadwerkelijk in elkaar zit.

Ik ben angstig en onwetend en stel daarom vragen.

Wie totaal weet stelt geen vragen.

~ lzv

Een redenering kan geldig zijn, maar is per definitie nooit waar

15:30 – Ik zit bomvol overtuigingen die ik heb verkregen op basis van logisch redeneren. Volgens de logica en argumentatieleer is een redenering geldig als de conclusie noodzakelijk volgt uit de premissen (= aannames dat iets waar is). Een geldige redenering is dus geldig dan en slechts dan als ik de conclusie niet kan ontkennen zonder in tegenspraak te komen met de premissen.

Volgens de logica en argumentatieleer is het niet noodzakelijk voor een geldige redenering dat de premissen an sich waar zijn, zolang de vorm van de redenering maar klopt. Een redenering die én geldig is én waarvan de premissen evident waar zijn wordt ‘correct’ genoemd.

Causale verbanden en drogredenen

Een goede redenering bestaat uit één of meer premissen (aannames) of axioma’s (algemeen aanvaarde stellingen), waaruit na het stellen van een causaal verband een conclusie wordt getrokken, of een aantal argumenten, waarmee een mening wordt onderbouwd. Belangrijk hierbij is de wet van oorzaak en gevolg, welke veronderstelt dat gebeurtenissen plaatsvinden als gevolg van bepaalde andere gebeurtenissen die daaraan vooraf zijn gegaan; een oorzaak gaat vooraf aan een gevolg – dit wordt ook wel een causaal verband genoemd. Lees verder →

Wat betekent identificatie? En hoe werkt het? ~ De 10.000 dingen van het denken

10:00 – Het denken heeft de ultieme werkelijkheid of realiteit opgedeeld in 10.000 objecten (hierna: dingen) op basis van allerlei voorwaarden, eisen en criteria. Ik geloof dat alle 10.000 dingen van het denken werkelijk bestaan, omdat ze mijn subjectieve werkelijkheid en wereldbeeld vormen, waarbij ik een (grotere) voorkeur dan wel afkeur heb voor het ene ding dan voor het andere. Anders gezegd, ik identificeer mij met alle 10.000 dingen van het denken, maar ik identificeer mij sterker met bepaalde dingen omdat ik daar – om welke reden dan ook – sterker in geloof en daar dus meer identiteit, eigenwaarde en een gevoel van zelf aan ontleen.

Het is niet zo dat ik mij niet kan identificeren met bijvoorbeeld Hitler. Ik geloof dat Hitler heeft bestaan en daarom identificeer ik mij met Hitler (lees: het idee van/over Hitler) en ben ik aan hem gehecht, ook al is de hechting minimaal en de identificatie negatief. Een positieve identificatie zou mij via de reflectie van anderen waarschijnlijk wat imagoschade opleveren en mijn zelfbeeld aantasten 😉 Lees verder →

Ik ben een simpel organisme zonder vrije wil en het vermogen tot controleren

11:00 – Soms is het fijn dat iemand anders beschrijft wat ik zelf (nog) niet onder woorden kon brengen. Edwin schrijft in dit bericht dat:

“… we niks meer zijn dan organismen in interactie met onze omgeving, onbewust als in daar hebben we geen controle over. Dat het denken niks doet, geen controle heeft, niks bewerkstelligt.”

Vervolgens schrijft hij verderop in het bericht:

“Nu koppelen we alles wat we doen aan het denken, alsof dat constant nodig is als functie, als controle, om dingen te laten gebeuren, je lichaam aan te sturen of de bewegingen goed te laten verlopen. Dat is echter de illusie.”

Lees verder →

Elke vraag die ik stel is ook een illusie ~ Ik wil alles begrijpen en verklaren

22:00 – Vandaag heb ik een vrij relaxed dagje gehad en een beetje gelanterfanterd en een paar uur aan een website gewerkt die ik voor een dame aan het bouwen ben. In de tussentijd vroeg ik mij wel een aantal dingen af.

Ik bedacht me dat als mijn interpretatie van de realiteit een illusie is, dat elke vraag die ik stel dus ook een illusie moet zijn. Immers, elke vraag maakt onderdeel uit van de kunstmatige context van het ego/het zelf. En ondanks dat ik door middel van het stellen van – hopelijk 🙂 – goede vragen mijzelf en de werkelijkheid probeer te doorgronden, zal een vraag op zichzelf nooit waar zijn of betekenis hebben buiten mijn eigen subjectieve ervaring. Lees verder →

Citaat

Ik probeer iets te begrijpen met een instrument dat daarvoor niet geschikt is

Twee dagen geleden heb ik een bericht gepubliceerd over mijn drang om alles te willen weten, begrijpen en verklaren met als titel ‘Er is niets te weten, te begrijpen en te verklaren, er is alleen ‘Zijn’. Vandaag schoot mij een schitterend citaat van U.G. Krishnamurti binnen over de drang van het denken om alles te willen begrijpen en verklaren:

“Wat jou verhindert om te begrijpen wat je wilt begrijpen, is juist het instrument dat je gebruikt om dingen te begrijpen. Dit is niet mijn leer of die van iemand anders, maar het is het enige waar het om gaat: je probeert iets te begrijpen met behulp van een instrument dat daarvoor niet geschikt is.” ~ U.G. Krishnamurti

Lees verder →

Ik zie niet met mijn ogen → ik zie een creatie van mijn hersenen

13:00 – Ik ben mij op dit moment aan het verdiepen in hoe zintuiglijke informatie wordt omgezet in zintuiglijke waarnemingen en indrukken. Ik ben mij ervan bewust dat ik de realiteit niet direct waarneem; de indirecte waarneming van de realiteit neem ik direct waar. Hoe het precies werkt ben ik aan het onderzoeken. Vandaag kwam ik in ieder geval twee interessante video’s tegen over het voorspellende vermogen van de hersenen bij het waarnemen van de realiteit:

  1. ‘The Prediction Machine’ van Floris de Lange.
  2. ‘How your brain predictions interfere with what you see’ van Georg Keller.

Wat ik in dit bericht beschrijf geldt niet alleen voor mensen die zich identificeren met het ego; ‘Verlichten’ nemen de realiteit ook indirect waar. Er is natuurlijk wel een verschil tussen ‘Verlichte’ en onverlichte mensen en dat is de extra input die de hersenen gebruiken als gevolg van het wel geloven van overtuigingen. Naast de ‘gewone’ zintuiglijke informatie die als creatie van de realiteit dient, gebruiken de hersenen bij onverlichte mensen de ideeën, concepten en overtuigingen waar ze in geloven om een subjectieve versie van de realiteit creëren. Oftewel, om een interpretatie van de realiteit te creëren. Lees verder →

Hoe neem ik de werkelijkheid indirect waar?

22:00 – In het bericht ‘Ik zie niet met mijn ogen → ik zie een creatie van mijn hersenen’ heb ik een begin gemaakt met het onderzoeken van de vraag ‘waarom neem ik de werkelijkheid indirect waar?’ Uit de onderzoeken van Floris de Lange en Georg Keller blijkt dat ik de werkelijkheid niet direct waarneem met mijn ogen, maar dat ik in plaats daarvan direct een creatie van de hersenen waarneem. In dit bericht wil ik onderzoeken hoe de zintuigen, het zenuwstelsel en de hersenen samen altijd een indirecte waarneming van de werkelijkheid creëren. Ik moet gewoon weten hoe dat precies werkt 🙂

Definitie van een zintuig

Laat ik eerst beginnen met wat algemene informatie over mijn zintuigen. Volgens Wikipedia is een zintuig een gespecialiseerd orgaan dat mij in staat stelt bepaalde – voor het zintuig specifieke – prikkels waar te nemen. Ieder afzonderlijk zintuig zou mij toegang geven tot een bepaald deel van de fysische en fysieke werkelijkheid, wat volgens de theorie van ‘Verlichting’ en non-dualiteit een illusie is 🙂 Lees verder →

Dingen vergelijken met herinneringen of mentale voorstellingen is waanzin

22:00 – Ik betrap mijzelf erop dat ik binnen het proces van spiritueel ontwaken of ‘Verlicht’ worden voortdurend vergelijkingen maak tussen het hiernu en herinneringen of mentale voorstellingen van ‘wat ik had kunnen doen’, ‘hoe het had kunnen zijn’, ‘wat er had moeten gebeuren’, ‘welke kant ik op moet gaan’, ‘wat ik had kunnen bereiken’, etc. En op basis van die vergelijkingen trek ik conclusies en veroordeel ik mijzelf. Het is echt complete waanzin.

Ik geloof dat ik kan weten of het proces de goede kant op gaat of niet. Dat slaat natuurlijk nergens op, want hoe kan datgene wat een uitdrukking is van angst en wantrouwen en bovendien het onderzoeksobject is, nu enig idee hebben of het proces de goede kant op gaat? Het proces is een uitdrukking van het opbouwen van vertrouwen zou ik zeggen; het leren durven vertrouwen op iets anders dan het fucking ego. En het ego vergelijkt dus voortdurend het hiernu met herinneringen of mentale voorstellingen van hoe het had kunnen/zou moeten zijn. De conclusies en met name de identiteit – en vaak het slechte gevoel – die ik eraan ontleen zijn echt schadelijk voor het proces. Lees verder →