Tag: eigen behoeften

Rekening houden met anderen vanuit angst (eerste opzet van onderzoek)

Leestijd: 2 minuten

22:00 – Vannacht heb ik sinds lange tijd weer lekker en ontspannen geslapen. Ik voelde veel Liefde in mijzelf en dat zorgde voor een heerlijke nachtrust. Het is dus ook voor mij mogelijk om lekker te slapen 🙂 Wat er wellicht mee te maken heeft is dat ik gisteravond ben begonnen met het onderzoeken van deze overtuiging:

“Ik moet rekening houden met én mij aanpassen aan anderen, want anders vinden anderen mij niet leuk en aardig, en ben ik geen goed persoon.”

Ik merkte de afgelopen maand dat ik vaak terugviel in oude gedachte- en gedragspatronen als ik in aanraking kwam met andere mensen. Het is natuurlijk fijn om in mijn eentje ontspannen te zijn en te leven, maar ik merk ook dat ik regelmatig behoefte heb aan contact met anderen om iets leuks te doen of gewoon samen te zijn. Na wat stressvolle situaties met anderen te hebben bestudeerd, kwam ik tot de conclusie dat: Lees verder →

Zelfacceptatie bij geluidsoverlast → de oplossing

Leestijd: 3 minuten

11:30 – Zelfacceptatie is een mooi woord, maar wat houdt het in de praktijk nu concreet in? Jaren geleden associeerde ik zelfacceptatie met het onvoorwaardelijk accepteren van de realiteit exclusief mijn eigen behoeften en voorkeuren. Als iemand bijvoorbeeld te dicht bij mij stond (in mijn persoonlijke ruimte), dan zei ik daar niets van want ‘ik moet de realiteit accepteren’. Dit deed ik niet bewust natuurlijk, maar geeft wel goed weer welke betekenis ik toekende aan het woord zelfacceptatie.

Belangrijke aspecten van zelfacceptatie zijn onvoorwaardelijk accepteren hoe ik mij hiernu voel en onvoorwaardelijk accepteren wat er uit mij wil komen qua gedrag, handelen en communicatie. Natuurlijk kan een lezer – jij dus 🙂 – dit op meerdere manieren interpreteren, afhankelijk van het perspectief dat je inneemt en je huidige staat van begrip, maar ik voel op dit moment niet de behoefte om het verder toe te lichten en uit te leggen. Lees verder →

Mijn eigen behoefte aan rust en stilte erkennen

Leestijd: < 1 minuut

12:30 – Gisteravond ben ik naar mijn buurman gegaan van twee huizen verderop nadat ik zijn muziek aardig goed kon horen in mijn woonkamer. Ik had mij eergisteren voorgenomen om:

  1. Mijn eigen behoeften te erkennen en te uiten; aangeven dat ik nog steeds last heb van zijn muziek – vanwege mijn hooggevoeligheid – ook al staat deze niet meer zo hard en voor anderen misschien zelfs zacht.
  2. Uit te spreken dat ik het waardeer dat hij al rekening met mij houdt en mij besef dat hij al enorm water bij de wijn doet.
  3. Afspraken te maken over het volume en de tijdsduur mocht hij het huidige volume toch willen handhaven.

Lees verder →

Ik moet voortdurend rekening houden met anderen, want anders… → is dat waar?

Leestijd: 5 minuten

19:00 – Mijn dominante afweermechanisme is altijd ‘valse hoop’ geweest. Ik houd altijd extreem rekening met anderen vanuit angst door proberen andermans behoeften vast te stellen (of te herinneren) en te bevredigen. Ik ben letterlijk voortdurend gericht en gefixeerd op anderen om hun behoeften te bevredigen en ze niet tot last te zijn. Daar haal ik een belangrijk en groot gedeelte van mijn identiteit, zelfbeeld, eigenwaarde en gevoel van zelf uit, wat ik heb vastgesteld in een ‘vier-vragen’-uitwerking die ik de afgelopen dagen heb gedaan. De overtuiging die ik heb onderzocht is:

“Ik moet (voortdurend) rekening houden met anderen vanuit angst, want anders vinden anderen mij niet leuk en aardig en ben ik een slecht en fout persoon.”

Hieronder geef ik een overzicht van mijn belangrijkste inzichten en leerpunten. Lees verder →

Ik hoef niet iedere behoefte van een ander te bevredigen ~ Ik mag zijn wie ik ben

Leestijd: 2 minuten

23:00 – Vanmiddag liep ik naar de Jumbo om een lekkere plak chocolade te halen. Onderweg realiseerde ik mij twee belangrijke dingen. De eerste is dat ik niet altijd iedere behoefte van een ander hoef te bevredigen als deze daarom impliciet of expliciet vraagt. Vanuit minderwaardigheid en ‘denken iets nodig te hebben’ heb ik dit wel zo’n beetje mijn hele leven gedaan, omdat ik geloofde dat:

  • Als iemand om aandacht, eten, geld, seks, etc. vraagt en zijn behoefte niet bevredigd wordt, dan is hij zielig (waarschijnlijk een projectie van een oude jeugdervaring).
  • Ik altijd aandacht aan iemand moet geven of naar iemand moet luisteren als hij hierom vraagt, want anders doe ik het niet goed, doe ik het fout en faal ik.
  • Ik de ander altijd moet geven wat hij nodig heeft, want anders doe ik het niet goed, doe ik het fout en faal ik.
  • Ik invloed heb op én verantwoordelijk ben voor hoe iemand anders zich voelt → ik haal er identiteit uit → dan krijg ik waardering en word ik aardig en leuk gevonden → dan doe ik het goed en ben ik een goed persoon.
  • Als ik iemand aandacht geef, dan voelt de ander zich beter/goed.

Lees verder →