In feite is het complete ego een uitdrukking van ‘valse hoop’. Het ego ervaart hiernu altijd een probleem en gaat altijd op zoek naar een oplossing in het verleden of in de toekomst – in beide gevallen verstrijkt de tijd met het zoeken naar een ‘oplossing’. Het ego communiceert daarmee naar zichzelf dat het Leven het ego nu nog niet geeft wat het ego straks hoopt te krijgen. → Ik communiceer daarmee naar mijzelf dat het Leven mij hiernu niet geeft wat ik straks hoop te krijgen. Aangezien ‘ik’ het Leven ben, wijs ik ‘mijzelf’ dus hiernu continue af.
Het verschil tussen bestempelen, oordelen, beoordelen en veroordelen
Allereerste wat duidelijkheid over veelgebruikte begrippen zodat er geen verwarring kan ontstaan.
- Bestempelen = iets of iemand een naam geven en benoemen.
- Oordelen = a) door redeneren tot een gevolgtrekking komen, of b) een gevoel, een mening over iets of iemand hebben.
- Beoordelen = een oordeel vellen over iets of iemand, mijn goed- of afkeuring uitspreken over iets of iemand.
- Veroordelen = met behulp van een oordeel iets of iemand afkeuren of verwerpen.
Ik bestempel en oordeel continue bewust of onbewust – dit gaat volledig automatisch. Het grappige is dat ik vind dat ‘oordelen’ een negatieve bijklank heeft in tegenstelling tot bijvoorbeeld het woord ‘beoordelen’, terwijl het volgens mij geen bal uitmaakt. Ik oordeel letterlijk op het moment dat ik een gedachtepatroon volg. Het kunnen oordelen zijn over mijzelf, over iemand anders, over de plek waar ik ben, de situatie waar ik in zit, etc. Letterlijk alle zintuiglijke informatie die via mijn ogen, oren, neus, mond en lichaam binnenkomt wordt bestempeld, beoordeeld en regelmatig ook veroordeeld. Kortom, ik ben een bestempelaar, oordeler, beoordeler en veroordeler in één! The creator of my own universe, haha. Lees verder