Tag: ontwikkelingstrauma

Afgesplitste boosheid wordt naar binnen gericht in de vorm van zelfhaat

Leestijd: 3 minuten

11:00 – De volgende citaten zijn afkomstig uit het boek ‘Healing Developmental Trauma – How Early Trauma Affects Self-Regulation, Self-Image, and the Capacity for Relationship’ van Laurence Heller en Aline LaPierre (p. 148-149). Ik herken mijzelf – en de lichamelijk en psychische symptomen die ik hiernu ervaar – enorm in de volgende citaten. Voor mij kloppen de citaten als een bus en lijk ik na 15 jaar zoeken een verklaring, reden en oorzaak te hebben gevonden voor de lichamelijke en psychische problemen waar ik al jaren door geteisterd word. Eindelijk 🙂

“Kinderen die een significante hoeveelheid agressieve impulsen afsplitsen, zien maar twee mogelijkheden: identificeren met ‘goed’ maar machteloos – naar binnen gerichte boosheid/agressie – of als ‘slecht’ maar krachtig – naar buiten gerichte boosheid/agressie.” Lees verder →

Lichaamsbewustzijn ontwikkelen en verbeteren = uit de dissociatie komen

Leestijd: 2 minuten

15:30 – Op dit moment ben ik het boek ‘Healing Developmental Trauma – How Early Trauma Affects Self-Regulation, Self-Image, and the Capacity for Relationship’ van Laurence Heller en Aline LaPierre aan het lezen. Pittig leesvoer. Het is mij inmiddels duidelijk dat ik een ontwikkelingstrauma heb opgelopen in mijn vroege jeugd, en dat het seksueel misbruik in mijn tienertijd eigenlijk de kers op de taart is. Ik heb altijd geprobeerd het trauma op te lossen d.m.v. het onderzoeken van overtuigingen, maar dat werkt dus niet. De gevolgen van een ontwikkelings- of shocktrauma vinden namelijk op biologisch, fysiologisch, emotioneel en psychisch niveau plaats, en is dus meer dan een ingebeeld verhaal in mijn hoofd. Lees verder →

Ik dissocieer binnen de dissociatieve staat waarin iedereen verkeert

Leestijd: 2 minuten

17:00 – Tijdens een mooie nazomerse wandeling vanmiddag bedacht ik mij dat het gaan geloven van een overtuiging – en daarmee het verdringen en ontkennen van de Waarheid – telkens een kleine dissociatie is. Vanaf het moment dat ik cumulatief overtuigingen ben gaan geloven, dissocieerde ik meer en meer van mijn innerlijke wezen en de intrinsieke en wezenlijke behoeften die daaruit voortkomen. Door het geloven van overtuigingen creëer, ervaar en droom ik een verzonnen werkelijkheid en dissocieer ik van de ultieme realiteit – de werkelijkheid zoals deze daadwerkelijk is. De droomstaat is een dissociatieve staat die als ‘normaal’ wordt beschouwd. Lees verder →