16:00 – Ik denk te weten. Ik denk maar te weten. Zelfs als ik mij ervan bewust ben, dan nog trap ik in de valkuil van ‘denken te weten’. Ik ben mij ervan bewust dat ik niets weet of kan weten, maar aan de andere kant blijf ik maar geloven en vasthouden aan datgene wat ik weet. Bovendien lijk ik het in twijfel trekken van mijn geleerde kennis stelselmatig te vermijden. Dingen die zo vanzelfsprekend zijn dat ik over het hoofd zie om daar vraagtekens bij te zetten, omdat ik – daar is ie weer – denk te weten. ‘Denken te weten’ belemmert iedere vooruitgang en zorgt ervoor dat ik niet kan leren en mijzelf niet ontwikkel.
Twee spirituele valkuilen
Ik moet alles wat ik denk te weten – weerspiegelt door anderen en de werkelijkheid die ik lijk waar te nemen – aan een eigenwijs en kritisch onderzoek onderwerpen om verder te komen. Twee spirituele valkuilen waar ik regelmatig in trap is 1) zogenaamde wijsheden uit de non-dualiteit voor ‘waarheid’ aannemen en 2) herinneringen uit/van eerdere tijdelijke ervaringen van ‘Verlichting’ als ‘waarheid’ beschouwen. Het is ongelooflijk hoe vasthoudend ik hierin ben. Lees verder