Een vraag impliceert een antwoord en een antwoord impliceert een vraag. Een oneindig verhaal dus. Een vicieuze cirkel. Onderzoek en doorzie de vraag, waarmee de vraag vanzelf oplost. Stel de juiste vraag. Dat is lastiger dan het lijkt. ~ lzv
Ik heb altijd geloofd dat ik een inzicht – uit bijvoorbeeld een boek van Jed McKenna – zo 1 op 1 kon overnemen. Een hele naïeve gedachtegang.
Zelfs als het waar is wat er in een boek wordt beweerd, dan nog dien ik dat zelf te onderzoeken en te verifiëren. Het idee dat ik d.m.v. het lezen van een inzicht dat inzicht ook verwerf is een beginnersfout. Ik kan er van me bewust zijn dat alles een illusie is, maar ik weet pas dat iets absoluut onwaar is vanaf het moment dat ik dat ook zelf heb vastgesteld. Niet eerder. ~ lzv
Ik heb zo lang ik mij kan herinneren vrouwen altijd gebruikt als opvulling van mijn eigen tekortkomingen door zelfafwijzing. Niet bewust natuurlijk. Het dwangmatige zoeken naar liefde en seks via apps als Tinder en Happn, maar ook in ‘het echte leven’ ben ik klaar mee. Het leidt nergens toe en mijn ervaring is dat als ik iemand tegenkom, deze vrouw vaak ook flinke tekortkomingen heeft waardoor we in een relatie van wederzijdse afhankelijkheid terechtkomen, zoals beschreven in het boek ‘Verslaafd aan liefde’ van Jan Geurtz.
Ik kreeg zojuist nog een match met een leuke vrouw op Happn; verleidelijk om toch weer het contact aan te gaan, want stel nou dat… (zegt mijn ego), maar ik heb de match verwijderd, haha. Ik kies er nu voor om eerst mijn eigen problemen en tekortkomingen op te lossen alvorens ik weer ga daten. Anders blijf ik hangen in de vicieuze cirkel van zoeken naar liefde en erkenning. Ik kies nu echt voor mijzelf en zelfonderzoek. En dat voelt super! ~ lzv
Ik heb mijzelf altijd bedrogen door te geloven dat technieken als de vier vragen van Byron Katie, spirituele autolyse, Past Reality Integration (PRI) of meditatie niet voor mij werken. Lariekoek natuurlijk. Iets werkt omdat het werkt. Het werkt niet niet omdat ‘ik het niet kan’ of ‘ik het niet begrijp’ of ‘ik niet weet waar ik moet beginnen’ of ‘ik het niet snap’ of ‘ik het toch niet goed doe’ of ‘het te lang duurt’ of ‘ik geen zin heb’ of ‘ik geen discipline heb’, etc. Dit zijn allemaal smoesjes/excuses (afkomstig van het ego) om niet te beginnen of ermee door te gaan, waarmee ik mijzelf continue voor de gek houd en ik de vicieuze cirkelredeneringen in stand houd.
Mijn ervaring is wel dat ik mij het proces eigen moet maken, dat ik moet leren hoe bijvoorbeeld de technieken precies werken – dat leer ik niet in 1 dag. Maar daar neem ik de tijd voor en ik stuur mijzelf constant bij, net zolang totdat ik het onder de knie heb. ~ lzv
Dat is elke keer weer de vraag. Denk ik onbewust iets nodig te hebben of niet? En zo ja, wat is dat dan? En kan ik het überhaupt wel bereiken? Het antwoord aan mijzelf is altijd: doe zelfonderzoek en leer anders handelen.
Maar…
Je kan niet anders handelen vanuit ‘willen’, controle of ‘doen’. Dat werkt averechts. Anders handelen kan alleen vanuit inzicht en ‘niet-doen’, en volgt daarmee automatisch uit goed zelfonderzoek. ~ lzv
Een ontzettende hardnekkige overtuiging is dat een realisatie vanzelf komt. Dat ik er niets voor hoef te doen. Dat de realisatie vanzelf wel komt aanwaaien, vanuit het niets. Dat ik niet hoef te knokken voor mijn inzichten. Dat ik samen met al die anderen vanzelf een kritische massa in bewustzijn bereik, waarna we met z’n allen doorbreken. Of dat ik pats boem in een keer de waarheid realiseer en verlicht ben.
Allemaal dikke vette leugens van het ego. Er is maar één iemand die de klus kan klaren, en dat ben ik zelf via inzichten en hard werken. Er bestaat geen ander pad dan dit. De andere wegen zijn leugens en leiden nergens toe. ~ lzv
Inzichten zijn fantastisch, maar uiteindelijk komt het erop neer dat ik onvoorwaardelijk leer accepteren. Dat ik de realiteit durf te omarmen hoe deze is, zoals deze is op enig moment. En dat is heftige shit kan ik je vertellen. Niks om mij aan vast te houden of aan vast te klampen, omdat ik weet dat het geen zin heeft. Dat het uitstel van executie is. Als ik mijn oude pijnen werkelijk op wil lossen, moet ik leren vertrouwen op mijzelf en mij durven overgeven aan mijzelf. De controle volledig durven loslaten, want alleen dan heb ik een kans om mijn oude pijnen op te lossen. Anders niet. Het universum laat zich niet foppen. ~ lzv
Ik ben vijf jaar seksueel misbruikt en ik begreep nooit waarom ik er nog zo’n last van had – ik had het immers overleefd. Desalniettemin heb ik altijd geloofd dat ik terug kan keren naar mijn natuurlijke staat – ik zag niet in waarom niet. Nu weet ik dat die staat ‘Verlichting’ wordt genoemd. ~ lzv
“Ik geloof (onbewust) dat ik iets nodig heb → ik geloof dat ik een probleem heb → mijn gedachten richten zich op het verleden of de toekomst → het pijnlichaam wordt actief en begint zich te voeden en vernieuwen → ik ervaar pijn en lichamelijke spanning in mijn systeem → mijn gedachten en het pijnlichaam blijven elkaar versterken → oneindige vicieuze cirkel.”
De enige manier om de identificatie met het pijnlichaam te doorbreken is door volledig aanwezig te zijn en de realiteit onvoorwaardelijk te accepteren. Dan doorbreek ik de magic spell. ~ lzv